Katarzyna Skrzynecka

Aktorka i wokalistka. W roku ukończenia warszawskiej PWST otrzymała prestiżową nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego przyznawaną młodym aktorom.
Dla Katarzyny najważniejsza jest rodzina. Mimo, że pracuje bardzo dużo, nie ma dla niej ważniejszej rzeczy..
O sobie mówi, że pogoda ducha to największy atut jej osobowości. Poczucie humoru i optymizm to tarcza ochronna, dzięki której może zachować dystans do świata i równowagę psychiczną.

W pierwszej edycji „Tańca z gwiazdami” tańczyła z Marcinem Hakielem. Paso doble w ich wykonaniu zachwyciło widzów i jurorów, byli pierwszą parą która otrzymała maksymalną ilość punktów.

W drugiej edycji „Tańca z gwiazdami” Ktarzyna zadebiutowała jako prezenterka. W czasie konkursu przeprowadza wywiady z uczestnikami oczekującymi na werdykt. Wie jak rozładować emocje tancerzy - sama wcześniej oczekiwała na ocenę.

Katarzyna Skrzynecka jest także uznaną wokalistką.

Dyskografia

* 1998 - Pół księżyca
* 1999 - Oszaleli anieli
* 2002 - Kameleo
* 2005 - Koa

Filmografia

KINO:

* 1985 - Pewnego letniego dnia - reż. Jakub Ruciński
* 1991 - Cynga - reż. Leszek Wosiewicz
* 1992 - Pamiętnik znaleziony w garbie - reż. Jan Kidawa Błoński
* 1993 - Wow (serial tv) - reż. Jerzy Łukaszewicz
* 1993 - Straszny sen... - reż. Kazimierz Kutz
* 1993 - Podróż na Wschód - reż. Stefan Chazbijewicz
* 1993 - Nowe przygody Arsena Lupin - reż. Nahum Alain (prod.franc.)
* 1996 - Nocne graffiti - reż. Maciej Dudkiewicz
* 1996 - Księga Wielkich Życzeń - reż. Sławomir Kryński
* 1996 - Marion de Faouet - reż. Michael Favart (prod.franc.)
* 1999 - Trzy szalone zera - reż. Wiktor Skrzynecki
* 1999 - Czułość i kłamstwa (serial tv) - reż. Filip Zylber/Maciej Dejczer
* 2000 - Listy miłosne - reż. Sławomir Kryński
* 2000 - Duża przerwa (serial tv) - reż. Mirosław Bork
* 2002 - Na dobre i na złe (serial gościnnie) - reż. Maciej Dejczer
* 2003 - Na Wspólnej (serial gościnnie) - reż. Filip Zylber
* 2004 - Baobab (serial tv) - reż. Jan Kidawa Błoński/K. Lang
* 2004 - Pensjonat pod różą (serial gośc.) - reż. Mirosław Bork
* 2005 - Bulionerzy (serial tv) - reż. Andrzej Kostenko / G.Warchoł

TEATR TV:

* 1993 - Tessa - reż. Edward Dziewoński
* 1993 - Balladyna - reż. Janusz Wiśniewski
* 1995 - Gułag
* 1997 - Kram z piosenkami - reż. Krzysztof Lang
* 1999 - Człowiek we fraku - reż. Barbara Borys - Damięcka

TEATR:

* 1992 - Metro(musical) Teatr Dramatyczny, - reż. Janusz Józefowicz
* 1994 - Czarna komedia Teatr Powszechny, - reż. Marek Sikora
* 1995 - Fernando Krapp... Teatr Powszechny, – reż. Piotr Chołodziński
* 1996 - Makbet Teatr Powszechny, - reż. Mariusz Treliński
* 1997 - Cyrano (musical) Teatr Komedia, - reż. Andrzej Rozhin
* 1997 - Ildefonsjada Teatr Dramatyczny, - reż. Piotr Cieślak
* 1998 - Żelazna konstrukcja Teatr Powszechny, - reż. Maciej Wojtyszko
* 2000 - Polaków życie seksualne Teatr Syrena, - reż. B.Borys-Damięcka
* 2001 - Stosunki na szczycie Teatr Komedia, - reż. Jerzy Bończak
* 2002 - Chicago(musical) Teatr Komedia, - reż. Krzysztof Jasiński
* 2002 - Miss Sajgon(musical) Teatr Roma, - reż. Wojciech Kępczyński
* 2003 - Łóżko pełne cudzoziemców Teatr Komedia, - reż. Jerzy Bończak
* 2004 - Sztuka kochania Kino Teatr Bajka - reż. Jan Szurmiej

Hubert Urbański

Kiedyś studiował filologię indyjską. Nie został jednak specjalistą od sanskrytu, bo po roku przeniósł się na wydział aktorski warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Ostatecznie jednak wybrał zawód prezentera. (współpracował m.in. Z Radiem Zet, Kolor i Tok FM a także z Telewizją Polska i Polsatem). Od kilku lat doskonale sprawdza się w roli prezentera prowadząc jedne z najbardziej popularnych programów w TVN jak „Milionerzy”, „Jestem Jaki Jestem”, „Dla Ciebie wszystko”, czy „Wyprawa Robinson”. Laureat Telekamery 2000 (za teleturniej „Milionerzy”).
Bardzo lubi pracę przy „Tańcu z gwiazdami” i to z wielu powodów. Przede wszystkim dlatego, że lubi programy „na żywo”. Na pewno są bardziej stresujące, ale nie ma dubli, których nie znosi.
Razem z Kasią Skrzynecką chodził na zajęcia z tańca jeszcze w szkole aktorskiej, gdzie nauczyciel zasłaniał oczy patrząc na jego „popisy” na scenie.